Wzmożone napięcie mięśniowe. Brzmi bardzo tajemniczo, lecz nie jest takie. Twoje dziecko wyjątkowo się pręży, mocno zasika piąstki, odchyla sie w jedną stronę, nie chce leżeć na brzuszku tylko ucieka na plecy, to może być napięcie mięśniowe.
W pierwszych tygodniach życia małego dziecka napięcie mięśni rąk i nóg jest nieco większe niż mięśni tułowia. Dlatego rodzice mogą się w tym dopatrzeć jakiejś nieprawidłowości, choć zazwyczaj jest to normalne. W tym okresie częstą reakcją na jakikolwiek bodziec lub dyskomfort jest silne prężenie się do tyłu i odginanie główki. Rodzice, którzy udają się do specjalistów, często mogą usłyszeć, że przesadzają i doszukują się zaburzeń w rozwoju swojej pociechy. Jednak jeśli cokolwiek zwraca naszą uwagę, powinniśmy powiadomić lekarza pediatrę a także udać się z dzieckiem na konsultacje neurologiczną.
Co to jest wzmożone napięcie mięśniowe?
Jest kilka charakterystycznych objawów, które mogą wskazywać na nieprawidłowy rozwój układu mięśniowego. Dziecko u którego podejrzewamy wzmożone napięcie mięśniowe będzie bardzo mocno zaciskało piąstki i nie otworzy ich tak łatwo. Zazwyczaj ma bardziej napiętą lewą lub prawą stronę ciała. Zamiast leżeć swobodnie np. na plecach, ciągle odchyla się w jedna stronę. Podczas leżenia na plecach czy na boku, odgina główkę do tyłu, a położone na brzuszku odchyla głowę tak mocno, że powoduje to przekręcanie się dziecka na plecy. Jego ciało układa się w charakterystyczną literę C, tworząc jakby łuk. Dzieci z WNM generalnie są stale dosyć napięte, mało elastyczne. Nie lubią jazdy w foteliku samochodowym, które wymusza na nich pewną pozycję. Bywa, że nie potrafią utrzymać kontaktu wzrokowego, ani skupić się na jakiejś rzeczy, bo ich wzrok ciągnie ich w zupełnie inną stronę. Bywa, że pojawiają się także trudności z karmieniem piersią. Charakteryzuje się to tym, że niemowlę nie potrafi utrzymać piersi w buzi, często jest rozdrażnione i płaczliwe. Trudniej go uspokoić i wyciszyć.
Różne drogi terapii
Wzmożone napięcie mięśniowe nie jest groźne i dzięki odpowiedniej terapii w dość krótkim czasie może nie być po nim śladu. Ważna jest jednak odpowiednia i szybka diagnoza. Właściwie dobrane ćwiczenia ruchowe (fizjoterapia) są najskuteczniejszym sposobem na przywrócenie dziecku normalnego napięcia mięśniowego. Istnieją dwie główne metody stosowane przez fizjoterapeutów w celu leczenia tej dolegliwości. Niezwykle ważną kwestią jest jednak szybkie podjęcie rehabilitacji, aby stan dziecka nie uległ pogorszeniu na tyle poważnym, że okaże się nieodwracalne. Niektóre przychodnie publiczne prowadzą taką rehabilitację. W terapii wykorzystuje się metodę Bobath lub Vojty. Pierwsza obejmuje nie tylko ćwiczenia, ale i codzienną pielęgnację dziecka, prowokującą prawidłowe ruchy i odruchy, a hamującą nieprawidłowe. W metodzie Vojty efekt uzyskuje się przez nacisk na określone punkty ciała.
Wzmożone napięcie mięśniowe – leczenie.
Metoda NDT Bobath
Jest to metoda fizjoterapeutyczna polegająca na kontrolowaniu wszystkich ruchów ciała dziecka przez fizjoterapeutę, który stara się zastosować w leczeniu, jak największej ilości odruchów. Działanie te ma na celu ułatwienie dziecku ruchów i polega głównie na poruszaniu ciałem dziecka poprzez ruchy kończyn, obręczy barkowej, głowy oraz szyi. Podczas owych ćwiczeń stosuje się różne formy nacisku, oporu oraz natężenia a także masażu. Wszystkie ćwiczenia są wykonywane na spokojnie w zgodzie z dzieckiem. Używane są to tego różne duże piłki, maty, zabawki. Dzieci bardzo lubią taką formę terapii. Bardzo ważnym elementem tej rehabilitacji jest współpraca rehabilitanta z rodzicami dziecka, którzy uczą się prawidłowych metod pielęgnacyjnych, jak również sposobów prowadzenia ćwiczeń z maluszkiem w domu.
Metoda Vojty
Na początku rehabilitacji osoba prowadząca poprzez obserwacje diagnozuje dziecko. Zwraca uwagę na jego ruchy, jak również bada ułożenie ciała dziecka w przestrzeni za pomocą siedmiu różnych reakcji. Podczas tych zajęć dziecko powinno być rozebrane, ponieważ umożliwia to dokładną obserwację ciała maluszka. Sama terapia polega na podrażnianiu przez rehabilitanta konkretnych punktów na ciele niemowlaka w dokładnie określonych pozycjach i kierunkach. W ten sposób mięśnie dziecka są pobudzane w ściśle określonej kolejności, co wywołuje wzorzec ruchowy, który jest niezbędny do prawidłowego rozwoju dziecka. Ważne jest także to, że sama rehabilitacja nie wystarcza, bowiem ćwiczenia muszą być kontynuowane w domu przez rodziców, dlatego też w tej metodzie również kładzie się duży nacisk na współpracę rodziców z terapeutą. Bywa, że dzieci protestują przeciw tym ćwiczeniom płaczem.
Nie martwicie się, jest to odwracalne, należy tylko szybko zacząć rehabilitacje. A wszystko będzie dobrze
[…] czyli dotyk anioła często zwany porostu masażem motylkowym stosowany głównie u dzieci w napięciu mięśniowym, ale nie […]